به گزارش میراث‌آریا به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، خه‌بات درفشی عضو هیأت علمی گروه پژوهشی میراث‌طبیعی و مدیر امور پژوهشی پژوهشگاه، ارائه دهنده این کرسی ترویجی که مدیریت آن را ناصر رضایی مدیر گروه‌های پژوهشی گردشگری و میراث‌طبیعی بر عهده داشت و مهران مقصودی عضو هیأت علمی دانشکده جغرافیای دانشگاه تهران و پویا صادقی فرشباف عضو هیأت علمی گروه پژوهشی میراث‌طبیعی ناقدان آن بودند به طرح مسأله پرداخت و به پرسش‌های ناقدان پاسخ گفت.

او تصریح‌کرد: پاسخ جامعه علوم زمین به همه‌گیری COVID-19 تأکید بر نقاط قوت و ضعف در دسترس بودن داده‌ها، توانایی دانشمندان برای برقراری ارتباط در طول یک بحران جهانی و تمرکز بر مفهوم GeoHealth (سلامت زمین) بوده است. 

عضو هیأت علمی گروه پژوهشی میراث‌طبیعی پژوهشگاه با اشاره به اینکه این بیماری همه‌گیر، نمونه‌ای از کاربرد استفاده از روش‌های پیش‌بینی، ایجاد مفروضات پیش‌بینی و تعیین کمی عدم قطعیت است که معمولاً در محصولات آب‌وهوا برای پیش‌بینی گسترش COVID-19 استفاده می‌شود گفت: در آینده نیز حرکت به سمت داده‌های با وضوح بالاتر، داده‌های در دسترس‌تر و کاربردهای نوآورانه پیش‌بینی، همچنان به نفع مطالعات در علوم محیطی خواهد بود.

مدیر امور پژوهشی پژوهشگاه افزود: تأثیرات کرونا بر محیط و روش‌های مطالعاتی علوم مختلف، به‌لحاظ زمانی در مقیاس‌های سریع (چند روز تا چند هفته)، کوتاه‌مدت (چند ماه) و طولانی‌مدت (چند سال) و تأثیرات مکانی آن در مقیاس‌های محلی، ناحیه‌ای و یا جهانی اتفاق می‌افتد که می‌تواند هم منفی و هم مثبت باشد. 

درفشی اظهارکرد: نکته بسیار حائز اهمیت که از این مقیاس‌های زمانی و مکانی تأثیرات کرونا برداشت می‌شود، این است که اگر چه در مقیاس کوتاه‌مدت زمانی و در سطح جهان، داده‌های برداشت شده و مشاهدات و همچنین ظرفیت پایش حوزه‌های میراثی کاهش پیدا کرده و این امر در شرایط کنونی کاملاً ملموس است، اما با گذر زمان و در مقیاس‌های میان‌مدت و بلندمدت، سیستم‌هایی در حال پیدایش هستند که پایش‌های محیطی در حوزه‌های علوم محیطی و میراثی و همچنین برداشت داده را ارتقا می‌بخشند.

انتهای پیام/